اول از همه چیدمان صندلی باید معقول باشد. اندازه موقعیت نصب صندلی بسیار مهم است، که به طور مستقیم بر راحتی و راحتی کاربر تاثیر می گذارد. ترتیبات نشستن باید الزامات ارگونومیک را منعکس کند.
شکل صندلی دوم باید با عملکردهای فیزیولوژیک بدن انسان مطابقت داشته باشد. اگر حالت سواری راننده ایده آل نباشد، خسته شدن یا حتی ایجاد کرنش آسان است. بنابراین موقعیت های صندلی رانندگی که توسط تولیدکنندگان بزرگ خودروهای ژاپنی، اروپایی و آمریکایی طراحی شده اند، داده های مرجعی برای وضع پایه، سر، شانه ها، بازوها، شکم، پاها و دیگر فضاهای حرکتی دارند که نمی تواند خودسرانه باشد.
صندلی سوم باید یک مکانیسم تنظیم (تنظیم کننده زاویه صندلی خودرو، راه آهن صندلی) داشته باشد. بین زن و مرد تفاوت هایی وجود دارد و صندلی ها (به ویژه صندلی راننده) باید قابل تنظیم باشند. تنظیماتی برای تناسب با اکثر اندازه های بدن وجود دارد.
صندلی چهارم باید ویژگی های لرزش خوبی داشته باشد. اگرچه کف زمانی که خودرو در حال حرکت است ارتعاش زیادی می کند، اما به لطف چشمه های صندلی خودرو می توان راحتی خوبی در صندلی به دست آورد. اگر عملکرد بهاری خوب ن باشد، آسایش خودرو ضعیف خواهد شد.
صندلی پنجم باید بسیار امن و امن باشد. صندلی های خودرو، کمربند ایمنی و کیسه های هوا با هم حفاظت ایمنی برای اشغالگران را تشکیل می دهند. قاطعیت صندلی خودرو خود، قابلیت اطمینان ارتباط با بدن، و قدرت backrest همه دارای مقررات صنعت و استانداردهای آزمون.